Вось, так яму

Бабмулька трэснула па мрдзе
і
лопнула ў вочы ледзь відушчы,
таму што,
вона была напоўнена вадой...

І добра, хоць з-пад крана.

А я стаяў гультай гультаём,
увесь,
як есць...

Мокры!

А люд вакол мяне
ох,
рагатаў.

-