Ну і хай

Не жалею…
С. А. Есенин

Хоць жыццё і люблю вусе мацней,
а смерці… амаль … не баюся,
даўно зразумеў – рэч у сабе – я,
і калі памру – ну і хай.

Ужо не аб чым не шкадую,
не плачу
…так, трошачкі …злуюся,
жыццё апынулася даўжэй…

Лёсу…

Так памру! Ну і хай.

І смерць я не клічу.

Старэю.

Сумую...

Так час мой праходзіць хутчэй.
І!
Напэўна, памру.
Ну і хай!!!