Рэжу лук і плачу

»Не плачу"
Сергей Александрович Есенин

Ну, як тут не заплакаць?!
Рэжу лук і плачу...

І не аб чым ужо мне шкадаваць,
і побач нікога, каб вам дапамагчы.
І нікуды, ну, нікуды ...не дзенешся,
а на бязносай без кахання,
у канчатковым рахунку,
хош, не хош,
а жэнішся.

Так - с!
У сухім астатку застаецца, што?
Бяссоннай ноччу ў пазяхальны экран узірацца, не ў сілах рушыць з месца.
А калі, шчасце - то якое, уздрыгнеш і заснеш...
Марыць!
Ў сне б, да ды яшчэ, без болю, і бярозку тую абдымаючы, і...
Стотысячаразова ў думках яшчэ і паўтараючы.
Усё сваё, святое.

Ну і хай!

Пры гэтым, ні, ні, ні,
не наводзячы чытачы на вас...
Усю апошнюю боль сваю,
Ды каб змяёю той,
усіх
не забалбатаць.